Συγγραφέας: Eugene Taylor
Ημερομηνία Δημιουργίας: 14 Αύγουστος 2021
Ημερομηνία Ενημέρωσης: 11 Ενδέχεται 2024
Anonim
Η διαταραχή αντικοινωνικής προσωπικότητας και ο ψυχοπαθής δεν είναι οι ίδιες
Βίντεο: Η διαταραχή αντικοινωνικής προσωπικότητας και ο ψυχοπαθής δεν είναι οι ίδιες

Ενώ η ζήλια αναφέρεται ως «τέρας με τα πράσινα μάτια», ο φθόνος θεωρείται συχνά ως εξωφρενικός, πιο αθώος ομόλογός του. Επομένως, υπήρξε σχετικά μικρή έρευνα σχετικά με τις συνέπειες του φθόνου. Οι υπάρχουσες μελέτες δείχνουν ότι ο φθόνος συνδέεται με τη χαμηλότερη προσωπική ευημερία, ωστόσο, λίγη έρευνα έχει διερευνήσει τις διαπροσωπικές συνέπειες του φθόνου (Behler, Wall, Bos, & Green, 2020). Οι Behler et al. (2020) διεξήγαγε έτσι ένα σύνολο πειραμάτων για να καταλάβει εάν ο φθόνος μπορεί να οδηγήσει σε διαπροσωπική βλάβη. Εκτός από τη μελέτη των επιπτώσεων του φθόνου, οι ερευνητές εξέτασαν την ευγνωμοσύνη, η οποία μπορεί να θεωρηθεί ως το αντίθετο του φθόνου, δεδομένου ότι ένας ευγνώμων εκτιμά αυτό που έχει ήδη, ενώ ένας ζηλιάρης επιθυμεί αυτό που έχουν οι άλλοι.


Μελέτη 1

Στην πρώτη μελέτη, οι ερευνητές στρατολόγησαν ένα δείγμα 143 προπτυχιακών φοιτητών σε ένα πανεπιστήμιο στην ανατολική ακτή των ΗΠΑ. Στο εργαστήριο, οι συμμετέχοντες συμμετείχαν σε μια εργασία γραφής με σκοπό να προκαλέσουν φθόνο, ευγνωμοσύνη ή ουδέτερη κατάσταση. Στην κατάσταση του φθόνο, οι συμμετέχοντες είπαν: «Ο φθόνος είναι ένα αρνητικό συναίσθημα ή συναισθηματική κατάσταση που προκύπτει από την επιθυμία να έχεις τα υπάρχοντα, τα επιτεύγματα ή τις ιδιότητες ενός άλλου για τον εαυτό σου» (σελ.3). Στη συνέχεια, τους δόθηκε εντολή να περάσουν 10 λεπτά γράφοντας για μια περίπτωση στην οποία ένιωθαν ζηλιάρης. Στην κατάσταση ευγνωμοσύνης, οι συμμετέχοντες είπαν: «Η ευγνωμοσύνη είναι ένα θετικό συναίσθημα ή συναισθηματική κατάσταση που προκύπτει από την αναγνώριση πηγών καλοσύνης σε άλλους και τα οφέλη που έχετε λάβει από άλλους» (σελ.3). Παρόμοια με τη φθόνο, οι συμμετέχοντες έγραψαν για μια περίπτωση στην οποία ένιωθαν ευγνωμοσύνη. Τέλος, στην ουδέτερη κατάσταση, οι συμμετέχοντες σκέφτηκαν μια «τυπική αλληλεπίδραση» με έναν πωλητή και στη συνέχεια έγραψαν για τα συναισθήματά τους κατά τη διάρκεια αυτής της αλληλεπίδρασης.


Μετά την εργασία γραφής, οι συμμετέχοντες συνδυάστηκαν με έναν σύντροφο που ταιριάζει με το φύλο με τον οποίο πίστευαν ότι θα ολοκλήρωναν μια άλλη εργασία. Επιλέχθηκε ένας σύντροφος του ίδιου φύλου, καθώς οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να συγκρίνονται με αυτούς που είναι παρόμοιοι με αυτούς. Αυτός ο συνεργάτης ήταν στην πραγματικότητα ένας εκπαιδευμένος ομόσπονδος που στη συνέχεια «κατά λάθος» έριξε ένα φλιτζάνι 30 μολύβια όταν ο πειραματιστής βρισκόταν έξω από το δωμάτιο. Στη συνέχεια, ο συνεταιρισμός πήρε αργά τα μολύβια και κατέγραψε πόσα μολύβια ο συμμετέχων τους βοήθησε να πάρει.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι εκείνοι που υποκινήθηκαν να αισθάνονται φθόνο πήραν λιγότερα μολύβια (10,36 κατά μέσο όρο) σε σύγκριση με εκείνα στην ευγνωμοσύνη (13,50 μολύβια κατά μέσο όρο) ή ουδέτερα (13,48 μολύβια κατά μέσο όρο) συνθήκες. Εν τω μεταξύ, εκείνοι με ευγνωμοσύνη και ουδέτερες συνθήκες δεν διέφεραν στον αριθμό των μολυβιών που πήραν.

Μελέτη 2

Στη Μελέτη 2, οι ερευνητές σκόπευαν να κατανοήσουν εάν ο φθόνος θα μπορούσε να προκαλέσει βλάβη και όχι απλώς την απροθυμία να βοηθήσει. Εθνολογικά διαφορετικό δείγμα 127 φοιτητών από το ίδιο πανεπιστήμιο με τη Μελέτη 1 μπήκε στο εργαστήριο και ανατέθηκε σε μία από τις τρεις προϋποθέσεις: φθόνο, ευγνωμοσύνη ή ουδέτερη. Για να προκαλέσουν τα συναισθήματα, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τις ίδιες εργασίες γραφής με τη Μελέτη 1 με μία εξαίρεση. Λόγω της ανησυχίας ότι η εργασία του πωλητή μπορεί να έχει προκαλέσει θετικά συναισθήματα, οι μαθητές σε ουδέτερη κατάσταση κλήθηκαν αντ 'αυτού να παρατηρήσουν τις λεπτομέρειες του δωματίου στο οποίο βρισκόταν και να γράψουν για αυτές τις λεπτομέρειες.


Στη συνέχεια, οι συμμετέχοντες ολοκλήρωσαν μια τροποποιημένη έκδοση του Tangram Help Hurt Task (Saleem et al., 2015), ένα παιχνίδι παζλ μέσω του οποίου οι συμμετέχοντες μπορούν να βοηθήσουν ή να βλάψουν τους συνεργάτες τους. Σε αυτήν την περίπτωση, οι συμμετέχοντες είπαν ότι αυτοί και ο σύντροφός τους θα επέλεγαν παζλ, που ποικίλλουν σε δυσκολία, ο ένας για τον άλλον. Ενημερώθηκαν περαιτέρω ότι εάν και οι δύο ολοκλήρωσαν όλα τα παζλ σε 10 λεπτά, ο καθένας θα λάμβανε επιπλέον πίστωση 0,25 πόντων. Ωστόσο, εάν δεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν τους γρίφους σε 10 λεπτά, μόνο ένας από αυτούς, ο γρηγορότερος, θα λάμβανε επιπλέον πίστωση. Αυτό το άτομο θα λάβει πίστωση 0,5 επιπλέον πόντων.

Τα ευρήματα έδειξαν ότι οι συμμετέχοντες που υποκινήθηκαν να αισθάνονται φθόνο ήταν πιο πιθανό από εκείνους που βρίσκονται σε ουδέτερες συνθήκες ή σε συνθήκες ευγνωμοσύνης να εκχωρήσουν πιο σκληρούς γρίφους στον σύντροφό τους. Εκείνοι που βρίσκονταν σε κατάσταση φθόνο ανέφεραν επίσης μεγαλύτερη επιθυμία να βλάψουν τον σύντροφο (δηλ. Την πρόθεση να δυσκολευτούν να κερδίσουν πιστώσεις) σε σύγκριση με εκείνους που βρίσκονται στην ουδέτερη κατάσταση. Σε αντίθεση με τις προσδοκίες, δεν υπήρχαν διαφορές στην επιθυμία να βλάψουν για όσους βρίσκονται σε συνθήκες ζήλιας έναντι ευγνωμοσύνης. Παραδόξως, δεν υπήρχαν επίσης διαφορές μεταξύ των τριών ομάδων στην επιθυμία να βοηθήσουν τον σύντροφο ούτε στην ανάθεση ευκολότερων παζλ στον σύντροφο. Οι ερευνητές προτείνουν ότι αυτή η έλλειψη διαφορών στις κοινωνικές συμπεριφορές μπορεί να οφείλεται στον ανταγωνιστικό χαρακτήρα του σεναρίου.

Επιπτώσεις

Συνολικά, αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι ο φθόνος μπορεί να προκαλέσει στους ανθρώπους όχι μόνο να παθητικά να βοηθήσουν τους άλλους αλλά και να βλάψουν ενεργά τους άλλους. Είναι σημαντικό ότι τα επιβλαβή διαπροσωπικά αποτελέσματα επεκτείνονται σε εκείνους που δεν είναι οι αρχικοί στόχοι του φθόνου. Σε αυτή τη μελέτη, οι συμμετέχοντες έβλαψαν (ή δεν βοήθησαν) έναν εντελώς ξένο λόγω των αισθήσεων του φθόνο.

Η μελέτη διαπίστωσε επίσης απροσδόκητα ότι η πρόκληση ευγνωμοσύνης δεν ενίσχυσε τις κοινωνικές συμπεριφορές ούτε μείωσε τις αντικοινωνικές συμπεριφορές σε σύγκριση με την ουδέτερη κατάσταση. Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι πρόσφατες μετα-αναλύσεις (π.χ. Dickens, 2017) έχουν επίσης προτείνει ότι ενώ οι παρεμβάσεις ευγνωμοσύνης μπορεί να ενισχύσουν τη θετική επίδραση κάποιου, είναι μάλλον αναποτελεσματικές στη βελτίωση των διαπροσωπικών σχέσεων. Οι ερευνητές προτείνουν ότι, αντίθετα, οι εργασίες αυτοεπιβεβαίωσης, στις οποίες ένα άτομο αντικατοπτρίζει τις αξίες που είναι οι πιο σημαντικές για αυτούς, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να εμποδίσουν τους ανθρώπους να αισθάνονται το βλαβερό συναίσθημα του φθόνο.

Σας Συμβουλεύουμε Να Δείτε

Συμβουλές που πιθανότατα δεν θα ακούσετε σε μια διεύθυνση έναρξης

Συμβουλές που πιθανότατα δεν θα ακούσετε σε μια διεύθυνση έναρξης

Έχω δώσει μόνο μία διεύθυνση έναρξης, στο Columbia College (MO.) Ίσως επειδή ήταν η πρώτη μου, ήταν αρκετά συμβατική. Στον προβληματισμό, εύχομαι να ήμουν αρκετά γενναίος για να δώσω τις ακόλουθες συμ...
Ένας χαιρετισμός σε ηλικιωμένους σκύλους: Οι πρεσβύτεροι μπορούν να μας διδάξουν νέα κόλπα, πάρα πολύ

Ένας χαιρετισμός σε ηλικιωμένους σκύλους: Οι πρεσβύτεροι μπορούν να μας διδάξουν νέα κόλπα, πάρα πολύ

Τα ανώτερα σκυλιά είναι "μέσα", όπως θα έπρεπε. "Το πρόσωπό σας μπορεί να πονάει από το χαμόγελο σε όλη την πλειοψηφία αυτής της ταινίας και, αν και υπάρχουν μερικές περιπτώσεις που μπο...